اختلال روانی یک اختلالی می باشد که در نتیجه تغییرات قابل توجه یا افراطی در وضعیت روانی بروز پیدا می کند.

اختلالات روانی می تواند شامل موارد شیدایی (سطح شدید، سطح بالا یا بی قراری روانی همراه با فزون کاری، مشکل داشتن در حرف زدن و اعتماد به نفس بیش از حد) .

یا موارد افسرده کننده (وضعیت روانی افسرده همراه با بی علاقگی نسبت به زندگی، اختلالات خوابی، بیقراری و احساس بی ارزش  بودن یا احساس گناه) و یا هر دو این حالت ها به همراه هم باشد.

افراد دارای اختلال روانی ممکن است یک سری علائم روان پریشی (همانند هذیان گویی، توهم، یا سایر مواردی که نشان دهنده دور شدن فرد از واقعیت می باشند) را تجربه کنند.

در اختلالات دیوانگی و بهت زدگی و شیدایی، ممکن است فرد در برخی مواقع دچار شیدایی و افسردگی شود و در برخی مواقع در شرایط نرمالی قرار بگیرد.

افسردگی یک علامت رایجی می باشد و اکثر بیماران هیچ وقت به مرحله شیدایی نمی رسند، هر چند که ممکن است در حین بهبود یافتن از افسردگی به صورت مختصر یک خوشبینی افراطی یا خوشحالی معمولی را تجربه کنند.

شدیدترین حالت شیدایی عبارت از خشونت نسبت به دیگران می باشد و شدیدترین حالت افسردگی عبارت از خودکشی می باشد.

مطالعات آماری نشانگر این است که عوامل ژنتیکی عامل ایجاد این اختلال می باشند و معمولا این علائم در اوایل دوره بزرگسالی صورت می گیرند.

اختلالات دیوانگی و بهت زدگی و شیدایی در عهد باستان و توسط پزشکان قرن دوم بابلی و در دوره مدرن توسط یک روان پزشک آلمانی به اسم امیل کراپلین (Emil Kraepelin) معرفی شدند.

اصطلاح مدرن این اختلال از عبارت folie maniac – melancholique گرفته شده است که در قرن هفدم معرفی شده است.

منبع : دکتر دادخواه