آیا شما با یک مادری زندگی می کند که قبل از توجه کردن و برآورده کردن نیازهای شما، در مرحله اول به نیازهای خودش اهمیت قائل می شود (یا قبلا با چنین مادری زندگی می کردید)؟

یک مادر خودشیفته، چه به صورت عمد و چه به صورت غیرعمد، آسیب قابل توجهی را به عزت نفس و شخصیت کودکش وارد می کند و به تعداد قابل توجهی از نیازهای فرزندش بی توجهی نشان می دهد.

با وجود آسیب هایی که ممکن است یک مادر خودمحور و خودبین به شما  زده باشد، شما همچنان می توانید تاثیرات مربوط به رفتارهای غیرعاطفی چنین مادری را از بین ببرید و به یک فرد قوی و دوست داشتنی تبدیل شوید.

۱٫ این مورد را قبول کنید که هیچ وقت یک مادر واقعی نداشته اید.

یک مادر واقعی قبل از تامین نیازهای فیزیکی و عاطفی خودش، به نیازهای کودکش توجه می کند؛

با این وجود در صورتی که شما با یک مادر خودشیفته زندگی می کردید یا در حال زندگی کردن با چنین مادری هستید، در مرحله اول باید نیازهای او تامین شود.

سعی نکنید که دلیل ایجاد این شرایط را پیدا کنید. در برخی مواقع مادرتان خودش یکی از افرادی می باشد که والدینش خودشیفته بوده اند یا اینکه به نحو دیگری مورد سوء استفاده قرار گرفته است.

در سایر موارد ممکن است که مادر شما هنوز بالغ نشده باشد و این نکته را درک نکرده باشد که در دنیا علاوه بر خودش، افراد دیگری هم وجود دارند و باید به نیازهای آنها هم توجه شود.

در هر صورت، شما هیچ تقصیری در مورد شرایط پیش آمده ندارید.

به این موضوع فکر نکنید که “ای کاش مادر بهتری داشتم؟” به جای اینکار، به این موضوع فکر کنید که به چه نحوی می توانید چالش های پیشرو را حل کنید و یک احترام و قدردانی به خودتان قائل شوید که هیچ وقت از طرف مادرتان صورت نگرفته است.

فکر کردن به این موضوع که ای کاش یک مادر بهتری داشته اید، فقط منجر به دردناک تر شدن شرایط فعلی خواهد شد.

یک فرآیند ناراحتی واقعی را پشت سر بگذارید. شما در نهایت به این نتیجه خواهید رسید که مادرتان تغییر نخواهد کرد و یک مادری دارید که فقط به خودش و نیازهای خودش اهمیت قائل می شود.

یک زمانی را برای ناراحت شدن در مورد این شرایط در نظر بگیرید و بعد از آن تلاش کنید تا یک شرایط بهتری برای خودتان ایجاد کنید.

۲٫ سعی نکنید که مادرتان را تغییر دهید.

شاید شما بر این عقیده باشید که در صورت داشتن یک برخورد بهتر با مادرتان یا داشتن یک پیشرفت کاری بزرگ و مهم، در نهایت مادرتان به شما توجه خواهد داشت و به شما افتخار خواهد کرد.

شما هیچ کار اشتباهی انجام نداده اید، ولی متاسفانه به دلیل وجود داشتن یک مادر خودشیفته در شرایط بدی قرار گرفته اید.

۳٫ یک سیستم حمایتی مناسبی را برای خودتان درست کنید.

براساس سنی که دارید، سعی کنید که در کنار یک سری افراد علاقمند و دوست داشتنی قرار بگیرید که واقعا شما را دوست دارند و به رفاه و خوشحالی شما اهمیت می دهند.

در صورتیکه همچنان در خانه تان باشید، این فرد حمایت کننده می تواند دوستان، بستگان یا دوست دختر یا دوست پسر شما باشد.

در صورتیکه خودتان یک فرد بزرگسالی باشید و بچه هم داشته باشید، از عشق و علاقه آنها به عنوان یک ابزار استفاده نکنید.

در هر زمانیکه مادرتان شما را ناراحت کند (چنین مادرانی حتی فرزندان بزرگسال خودشان را هم اذیت می کنند) و بخواهید که به پیش بچه خودتان بروید.

سعی کنید که قبل از هر برخوردی با فرزند خودتان احساساتتان را کنترل کنید و یک برخورد مناسبی با فرزندتان داشته باشید.

در صورتیکه برخورد مادرتان با شما بر روی برخورد شما با فرزندتان تاثیرگذار باشد، نه تنها فرزندتان منظور شما را درک نخواهد کرد، بلکه همچنین ممکن است نگران صورت گرفتن شرایط مشابهی برای خودش باشد (که منجر به اذیت شدنش می شود).

در صورتیکه برای تامین یک محافظت از خودتان با مشکلی مواجه باشید.

سعی کنید از یک درمانگر آموزش دیده ای مشورت بگیرید که بتواند یک گروه حمایتی مناسب برای کودکان دارای مادران خودشیفته را به شما معرفی کنید.

۴٫ از مادرتان جدا شوید.

هر چند که جدا شدن از یک فرد یک کار سختی می باشد، ولی ممکن است که برای به دست آوردن یک شرایط بهتر، مجبور باشید این کار را انجام دهید.

در صورتیکه همچنان در خانه زندگی می کنید، از نزدیک شدن به مادرتان اجتناب کنید.

زمانیکه یک فردی از فرد خودشیفته دور می شود و دوباره به پیش این فرد بر می گردد، فرد خودشیفته بر این باور خواهد بود که این فرد دوباره می خواهد به سبک زندگی قبلیش برگردد (و در واقع گرفتار فرد خودشیفته شود).

سعی کنید که در خانه تان، حداقل ارتباط ممکن را با مادرتان داشته باشید 

– رفتارهای مادرتان را بیشتر به عنوان نمایش و سرگرمی در نظر بگیرید، که جدی نیستند و هیچ تاثیری بر روی زندگیتان ندارند.

از مادرتان دور شوید. به احتمال زیاد، داشتن ارتباط محدود بهترین راه حل ممکن برای شما می باشد، به خصوص در صورتیکه شما و مادرتان در ایالت ها یا شهرهای متفاوتی زندگی کنید.

در صورتیکه به این نتیجه برسید که صحبت تلفنی با مادرتان منجر به اذیت شدن شما می شود، فقط در زمانیکه آمادگی ذهنی مناسبی داشته باشید با مادرتان به صورت تلفنی صحبت کنید.

– اجازه ندهید که وی نسبت به حریم حفاظتی شما بی توجه باشد، شما را ناراحت کند و روزتان را خراب کند.

سعی کنید که ارتباط خودتان را در یک سطحی نگه دارید که در آن شرایط احساس راحتی و آرامش داشته باشید.

در صورتیکه تنها راه حل پیشروی شما عبارت از ترک کردن کامل رابطه و برنگشتن به آن باشد، همین کار را انجام بدهید.

با این وجود، برخی از کودکان به دلیل بیرون رفتن و قطع کامل رابطه شان با مادرشان احساس گناه می کنند و بر این باورند که آنها باید یک حمایت مالی مناسبی را به مادر خودشیفته شان ارائه دهند.

در هر صورت مادرتان یک بخشی از خانواده تان می باشد و در صورتیکه چنین حمایتی تاثیر (منفی) زیادی بر روی روحیه تان نداشته باشد، چنین حمایتی را به مادرتان ارائه بدهید.

با این وجود در صورتی که این کار هزینه زیادی برای شما داشته باشد، چنین وظیفه ای نخواهید داشت. هر کاری که برای بهبود شرایطتان لازم است، انجام بدهید.

شاید شما بخواهید به جای قطع کامل رابطه، یک سری روابط محدود و غیرمهمی با هم داشته باشید.

این کار باعث خواهد شد که شما با مادرتان مهربان باشید و یک مکالمه کوتاهی با وی داشته باشید (همانند، “هوا چطور است؟ هوا سرد شده است!)؛

باید سعی کنید که فقط یک رابطه سطحی با هم داشته باشید و از گسترش یافتن و عمیق تر شدن رابطه تان پیشگیری کنید.

به روز رسانی شده در: ۲ آگوست ۲۰۱۹ ,ترجمه : مشاورکو