آیا تا بحال برایتان پیش آمده است که در موردوخیم تر شدن وضعیت کودک بیش فعال تان نگران شوید؟

ما از دوید فلینک، موسس Eye to Eye و نویسنده کتاب داشتن یک تفکر متفاوت خواستیم تا یک سری توصیه هایی را در مورد نحوه صحبت کردن با کودکان مبتلا به بیش فعالی بیان کند.

دوید فلینک

در این مقاله، پیشنهادات وی در رابطه با مواردی که باید از صحبت کردن در مورد آنها اجتناب کنیم بیان شده است – و مواردی که باید به جای آنها بیان کنیم.

“من می دانم که چه احساسی دارید. من هم در برخی مواقع دچار انحراف و حواس پرتی می شوم.”

شما می خواهید به کودکتان کمک کنید تا احساس منزوی بودن کمتری داشته باشد.

ولی در غیر از شرایطی که خود شما هم بیش فعالی داشته باشید، یک اظهار نظری همانند مورد بیان شده در بالا، می تواند چالش وی در برابر بیش فعالی را بی اهمیت نشان بدهد.

ممکن است که وی این نگرانی را داشته باشد که “اگر مادرم توانسته است با این شرایط کنار بیاید، چرا من نتوانم این شرایط را تحمل کنم؟”

سعی کنید به جای آن بگویید که “من نمی دانم که چه احساسی دارید، ولی به هر نحوی که بتوانم به شما کمک خواهم کرد.”

یکی از بهترین روش های ممکن عبارت از ایجاد ارتباط مابین فرزندتان و کودکان یا بزرگسالانی می باشد که آنها هم به بیش فعالی مبتلا هستند و شرایط وی را به صورت واقعی درک می کنند.

”این دارو منجر به اصلاح موارد نامناسب در تو خواهد شد.”

این نوع صحبت کردن به کودکتان می گوید که وی یک مشکلی دارد.

همچنین بیان می دارد که وی خودش نمی تواند مشکل موجود را حل کند، مگر اینکه یک چیزی برای “بهبود” خودش مصرف کند.

این نوع اظهار نظر می تواند چنین برداشتی را در فرد ایجاد کند که مصرف قرص ها نوعی تقلب می باشد. همچنین این مورد می تواند برای عزت نفس وی هم مضر باشد.

بهترین روش موجود عبارت از توصیف کردن داروهای وی به عنوان یک ابزاری همانند یک گوشی موبایل یا ماشین حساب می باشد. این ابزارها به همه ما کمک می کنند تا وظایف چالش انگیز را مدیریت کنیم و در نتیجه می توانیم بیشترین توانایی ممکن را داشته باشیم.

ممکن است شما بگویید که “یک سری زمان هایی وجود دارند که ذهن متراکم شده شما نیاز به داشتن یک عملکرد آهسته تر دارد. این همان کاری است که داروها برای شما انجام می دهند.”

“شما مجبور نیستید به یک کودک بگویید که به بیش فعالی مبتلا است.”

شما با بیان کردن این مورد که بیش فعالی موردی می باشد که باید به صورت شخصی نگه داشته شود، این پیام را انتقال می دهید که این بیماری یک مورد خجالت آوری است.

ولی بیش فعالی بخشی از شرایط کودک شما می باشد، دقیقا همانند موهای قهوه ای مجعد و بیضه های منحنی شکل وی.

به فرزندتان بفهمانید که بیان کردن شرایط خودش به دوستانش به خودش مرتبط است و در صورتی که سوالی داشته باشند باید جواب بدهد.

در صورتی که یک فردی بپرسد که چرا در برخی مواقع کلاس را ترک می کند، می تواند بگوید که “من در برخی مواقع به پیاده روی سریعی می روم تا برخی از انرژی مربوط به بیش فعالی را بسوزانم، در نتیجه می توانم به کلاس برگردم و تمرکز بهتری داشته باشم.”

در صورتی که وی چنین برخوردی داشته باشد، با شرایط سختی مواجه نخواهد شد. ممکن است افراد دیگری هم چنین شرایطی داشته باشند.

“در صورتی که سعی کنید آرام و متمرکز باشید، در این صورت تکالیف خودتان را انجام خواهید داد!”

این مورد شبیه این است که به وی بگویید در صورتیکه سخت تلاش کند و زیر آب نفس بکشد، می تواند برای چند ساعت در زیر آب باشد. هیچ مقدار تلاشی منجر به حل شدن مشکل نخواهد شد.

در رابطه با کودکان بیش فعال، راه حل موجود عبارت از پیدا کردن ریشه های جایگزین موجود برای هدف مشابه می باشد.

بنابراین سعی کنید بگویید که “اجازه بدهید که راه حل بهتری را برای حل مشکل شما پیدا کنم.”

دکتر دوید فلینک

این مورد می تواند به این معنا باشد که به کودکتان اجازه می دهید که پیاده روی کند و با اسباب بازی ها بازی کند، و در این شرایط به وی کمک کنید که پایتخت های کشورها را حفظ کند.

یا می تواند شامل انتقال دادن وی به یک محیط آرامتری باشد که در آنجا براحتی دچار حواسپرتی نشود.

“چرا من باید خودم را تکرار کنم؟”

در صورتی که شما به صورت مکرر به کودک خودتان بگویید که بازی کردن در خانه را متوقف کند، بیان کردن این مورد بیش از یک بار، منجر به تغییر چیزی نخواهد شد.

سعی کنید که به جای حرف زدن، واکنش نشان دهید. شناخت اغلب کودکان مبتلا به بیش فعالی از طریق عمل کردن، بهتر از شناخت آنها از طریق کلمات می باشد.

توپ را از وی بگیرید و بگویید زمانی می تواند توپ را بگیرد که بخواهد در بیروزن بازی کنید.

یا در صورتی که نیاز باشد که کودک شما انرژی درونی اش را تخلیه کند، یک وسیله نرم و بی خطری را جایگزین توپ کنید که منجر به شکسته شدن لامپ ها نشود.

در این صورت وی شناخت بهتری به دست خواهد آورد و شما هم کمتر این احساس را خواهید داشت که کارتان بی نتیجه می باشد.

مشاورکو: مشاوره کودک بیش فعال

• روانشناسی کودک از سنین ۲ تا ۱۲ سالگی و مهارت فرزندپروری به منظور موفقیت کودک در آینده
• تربیت کودک از نظر رفتاری و اجتماعی و آشنایی با تکنیک های پرورش کودک
• تشخیص و درمان انواع بیماری و مشکلات کودک ، گفتار درمانی، رفتار درمانی، افسردگی ، بیش فعالی و کمبود توجه ، پرخاشگری
• دوران بلوغ و نوجوانی و آشنایی با علائم فیزیکی و روانی این دوره زمانی و روش رفتاری والدین و خانواده

نویسنده: مشاور کو
تمامی حقوق برای مشاور کو : درمان کودک بیش فعال محفوظ بوده و هرگونه کپی برداری از محتوای انجمن پیگرد قانونی دارد و استفاده با ذکر نام منبع و لینک سایت بلامانع است.