این راهنما دارای یک سری اطلاعات و راهنماها در رابطه با اختلال دو قطبی در افراد بزرگسال می باشد.

این مقاله با کمک روان پزشکان – دکترهای بالینی که در زمینه سلامت روان متخصص هستند – و با استفاده از اطلاعات مصرف کنندگان و مراقبان تهیه شده است.

این مقاله بر مبنای شواهد علمی به روز رسانی شده می باشد.

نکات کلیدی اختلال دوقطبی

یک بیماری روانی می باشد که بر روی وضعیت روانی و سطح انرژی فرد تاثیر می گذارد.

افراد دارای اختلال دو قطبی، دارای یک سری حالت های افزایشی و کاهشی غیر معمول در وضعیت روانی و انرژی خودشان هستند که در برخی مواقع افراطی می باشد.

معمولا تشخیص اختلال دو قطبی توسط یک روانپزشک صورت می گیرد.

برخی از GP ها (پزشکان خانواده) و روان شناسان بالینی هم می توانند اختلال دو قطبی را تشخیص دهند.

اختلال دو قطبی یک شرایطی می باشد که در طول کل عمر فرد وجود خواهد داشت، ولی این علائم قابل کنترل می باشند.

اکثر افراد دارای اختلال دو قطبی دارای یک زندگی کامل و نرمالی می باشند.

بکارگیری روش درمان مناسب برای اختلال دو قطبی می تواند علائم موجود را کنترل کند، به افراد کمک کند که تفکرات، احساسات و اقدامات خودشان را کنترل کنند و از تفکرات خودکشی یا خود آسیب زنی اجتناب کنند.

درمان اختلال دوقطبی شامل:

• داروهایی برای حالت شیدایی،
• شیدایی خفیف و افسردگی،
• داروهایی برای پیشگیری از بازگشت علائم،
• روش های درمان روان شناختی (گفتار درمانی)
• و در برخی مواقع درمان تشنج برقی[۱] (ECT) می باشد.

افراد دارای اختلال دوقطبی از طریق یادگیری نحوه اجتناب و مقابله با استرس، مراقبت از سلامت عمومی خودشان و شناخت علائم نگران کننده می توانند در مدت زمان بیشتری شرایط مناسب خودشان را حفظ کنند.

برای اعضای خانواده و دوستان فرد دارای اختلال دوقطبی، یادگیری این شرایط، شناخت مواردی که در حین بروز علائم فرد باید انجام بدهند، آگاهی یافتن نسبت به نحوه مراجعه به کمک و دستیابی به حمایت مناسب از خودشان، می توانند مفید باشند.

اختلال دوقطبی چیست؟

اختلال دوقطبی یک بیماری روانی است که بر روی وضعیت روانی و سطح انرژی فرد تاثیر می گذارد.

هر شخصی دارای وضعیت های بالا و پایین می باشد، ولی افراد دارای اختلال دوقطبی، دارای وضعیت های بالا و پایین افراطی هستند.

این تغییرات در وضعیت روانی می تواند منجر به ایجاد اضطراب در آنها و سایر افراد شود. این تغییرات می توانند بر روی زندگی این افراد تاثیرگذار باشند و حتی آنها را در موقعیت های خطرناک قرار بدهند.

با این وجود در مابین این تغییرات در وضعیت روانی، این افراد احساس راحتی خواهند داشت و به صورت نرمال اقدام خواهند کرد.

سطح انرژی افراد دوقطبی

افراد دارای اختلال دو قطبی در یک سری از زمان ها دارای حالت های بالای افراطی می باشند و انرژی آنها بیش از حد می شود.

این وضعیت های بالا در حین شدید بودن، شیدایی[۲] نامیده می شود و در زمانی که شدت آن کمتر باشد، شیدایی خفیف[۳] نامیده می شود.

همچنین اکثر افراد دارای اختلال دوقطبی در یک سری از زمان ها احساس می کنند که در یک وضعیت خیلی پایینی قرار دارند.

این شرایط می تواند منجر به ایجاد احساس ناامیدی، بیچارگی یا پوچ بودن شود. این شرایط افسردگی دو قطبی[۴] نامیده می شود.

در گذشته، اختلال دو قطبی به عنوان “افسردگی شیدایی[۵]” شناخته می شد.

اختلال دو قطبی یک شرایطی می باشد که مربوط به کل طول عمر فرد است، ولی با استفاده از روش درمان مناسب می توان علائم آن را کنترل کرد.

انواع اختلال دوقطبی

دو نوع اختلال دو قطبی وجود دارند: اختلال دو قطبی نوع یک (اختلال I دو قطبی) و اختلال دو قطبی نوع دو (اختلال II دو قطبی).

افراد دارای اختلال دوقطبی I، دارای شیدایی هستند و همچنین اکثر آنها افسرده می باشند.

افراد دارای اختلال دوقطبی II، دارای شیدایی خفیف و افسردگی می باشند.

پزشکان از این دسته بندی ها استفاده می کنند تا روش های درمان مناسبی را برای آنها پیشنهاد بدهند.

چه عواملی منجر به ایجاد اختلال دوقطبی می شود؟

هیچ نوع دلیل منحصر به فردی برای اختلال دو قطبی وجود ندارد. این اختلال در افراد مختلف، می تواند به دلایل مختلف به وجود بیاید.

ما می دانیم که اختلال دوقطبی منجر به تغییر نحوه تفکر افراد می شود و این مورد منجر به ایجاد علائم بیماری روانی می شود.

عوامل احتمالی ایجاد دوقطبی

برخی از مواردی که منجر به افزایش احتمال ایجاد اختلال دوقطبی در یک فرد می شوند، عبارتند از:

• داشتن ژن های دو قطبی
• استرس در دوران کودکی و نوجوانی (برای مثال آسیب یا بیماری)
• استفاده از مواد

همچنین عوامل زیادی وجود دارند که منجر به ایجاد اختلال دو قطبی می شوند و تا به حال شناسایی نشده اند.

زمانی که یک فرد در گذشته دارای اختلال دوقطبی باشد، علائم این فرد می تواند از طریق استرس مشخص شود.

چه کسی به اختلال دوقطبی دچار می شود؟

تقریبا از هر ۱۰۰ نفر، یک نفر در طول عمر خودش یک نوع اختلال دو قطبی (I یا II) را تجربه می کند.

این اختلال در مردان و زنان و در تمامی فرهنگ ها و کشور ها مشاهده شده است.

در رابطه با افراد دارای اختلال دو قطبی نوع I، معمولا علائم این اختلال در اواخر دوران نوجوانی و همراه با افسردگی بروز پیدا می کنند.

در رابطه با افراد دارای اختلال دوقطبی نوع II، این علائم تمایل دارند که دیرتر و زمانی که فرد در اواخر دهه سوم زندگیش می باشد، شروع شوند.

علائم اختلال دوقطبی

افراد دارای اختلال دوقطبی دارای وضعیت های بالای افراطی (شیدایی و شیدایی خفیف) و همچنین حالت های پایین (افسردگی دو قطبی) هستند.

افراد مختلف دارای ترکیبات مختلفی از این شرایط هستند.

برای مثال ممکن است که برخی افراد دارای وضعیت های زیر باشند:

• اکثرا دارای شیدایی / شیدایی خفیف
• اکثرا دارای وضعیت افسردگی
• افسردگی که بعد از یک شیدایی / شیدایی خفیف ایجاد می شود
• ویژگی های مربوط به دو حالت در یک زمان یکسان (این وضعیت به عنوان وضعیت های ترکیبی شناخته می شوند)

با این وجود در مابین این تغییرات وضعیت روانی، این افراد دارای احساسات و اقدامات نرمالی هستند.

معمولا افراد دارای اختلال دوقطبی، در اکثر زمان هایی که شیدایی یا شیدایی خفیف دارند، به افسردگی هم دچار می شوند.

اختلال دو قطبی منجر به ایجاد شرایط متفاوتی در هر فردی می شود، ولی یک الگوی رایجی وجود دارد که عبارت از وجود داشتن حداقل یک مورد از علائم اختلال دوقطبی در طول هر سال برای هر فرد می باشد که هر کدام از آنها چند ماه طول می کشند.

برخی از افراد دارای چرخه سریع دو قطبی می باشند، که به معنای حداقل چهار مورد اختلال دو قطبی در طول هر سال می باشد.

شیدایی و شیدایی خفیف

در طول یک مورد شیدایی یا شیدایی خفیف، فرد نسبت به شرایط عادی فعال تر و دارای انرژی بیشتری می شود.

این شرایط منجر به ایجاد احساس قرار گرفتن در یک وضعیت روانی خوب افراطی یا در یک وضعیت بالا می باشد و یا اینکه منجر به ایجاد تحریک پذیری در شما می شود.

این وضعیت می تواند منجر به ایجاد احساس اجتماعی شدن بیش از وضعیت نرمال، یا احساس طرد شدن در فرد شود.

شیدایی شدید تر از شیدایی خفیف می باشد.

ممکن است که فرد مبتلا به شیدایی یا شیدایی خفیف متوجه نشود که در وضعیت غیر معمولی قرار دارد، ولی افراد موجود در اطراف وی متوجه اقدامات متفاوت وی خواهند شد.

فرد دارای شیدایی یا شیدایی خفیف می تواند:

• بر این باور باشد که خیلی خاص و مهم می باشد (برای مثال، ممکن است این احساس را داشته باشد که می تواند دنیا را نجات بدهد یا بر روی آن کنترل داشته باشد)
• احساس نیاز کمتر به خواب
• صحبت کردن بیشتر نسبت به شرایط عادی
• داشتن تفکرات متعدد یا ایده های زیاد در هر لحظه
• به راحتی حواس پرت شدن
• کار یا مطالعه سخت تر، اجتماعی شدن بیش از حالت عادی، رقابت پذیری بیشتر، یا داشتن فعالیت جنسی بیشتر از وضعیت معمول
• انجام اقدامات تکانشی یا خطرناک (برای مثال، قانون شکنی بیش از حد، مصرف بیش از حد الکل، استفاده از مواد قاچاق یا داشتن رابطه جنسی بدون در نظر گرفتن پیامدهای آن).
• داشتن تشخیص های ضعیف (برای مثال، داشتن تصمیمات تجاری بدون در نظر گرفتن عواقب آن، یا رانندگی سریع و خطرناک).

در برخی مواقع ممکن است که یک فرد در طول شیدایی درک واقعی از پیرامون خودش نداشته باشد.

ممکن است که این فرد به صورت اشتباهی بر این باور باشد که دارای توانایی های غیر معمول یا بزرگی هستند، یا ممکن است که دارای روان پریشی (پسیکوز) باشد.

فرد دارای پسیکوز می تواند دارای عقاید کاملا عجیب و غریبی باشد که غیر معمول یا نادرست (هذیان ها) می باشند و یا اینکه مواردی را بشنود یا ببیند که غیر واقعی هستند (توهمات).

افسردگی

تقریبا تمامی افراد مبتلا به اختلال افسردگی، در یک سری مواقع احساس افسردگی می کنند.

افسردگی دوقطبی شامل احساس قرار گرفتن در وضعیت پایین و عدم توانایی برای لذت بردن از مواردی می باشد که معمولا لذت بخش هستند.

فرد دارای افسردگی دوقطبی می تواند:

• به کندی راه برود یا عجول به نظر برسد
• در رابطه با مرگ یا خودکشی فکر کند
• بیش از حد غذا بخورد یا اشتهای خودش را از دست بدهد
• احساس بی ارزش بودن یا گناه کار بودن داشته باشد.

افسردگی دوقطبی می تواند کاملا شدید باشد.

این مورد می تواند منجر به خود آسیب زنی یا خودکشی شود.

چرا کمک گرفتن اهمیت دارد

مراقبت بالینی اولیه می تواند یک مورد حیاتی برای بهبود مناسب باشد.

هر چقدر که شما زودتر به درمان مراجعه کنید، شانس بیشتری را برای داشتن یک تشخیص درست و استفاده از یک روش درمان مناسب خواهید داشت و کمک مفیدتری را برای مدیریت مشکلاتتان دریافت خواهید کرد.

برای دریافت کمک به چه جاهایی می توان مراجعه کرد

مراکز مورد تایید کانون مشاوران ایران

چه سایت هایی می تواند شما را راهنمایی کند؟

• مرکز مشاوره مشاورانه
• مرکز روانپزشکی مگاروان
• مرکز مشاوره روانشناسی آنلاین مشاورکو

درمان اختلال دو قطبی

چرا باید به درمان مراجعه کرد؟

درمان مناسب می تواند به شما کمک کند تا:

• علائم، تفکرات، احساسات و واکنش های خودتان را کنترل کنید
• به مدرسه، مطالعه یا کار خودتان برگردید
• روابط دوستی و زندگی اجتماعی خودتان را حفظ کنید
• ازتفکرات خودکشی یا خود آسیب زنی اجتناب کنید و سالم بمانید.

اختلال دوقطبی به چه نحوی درمان می شود؟

درمان اختلال دو قطبی دارای دو هدف اصلی می باشد:

• مقابله با علائم در حین بروز یافتن
• متوقف کردن علائم و برگرداندن آنها

روش های درمان شامل موارد زیر می باشند:

• داروهایی برای شیدایی، شیدایی خفیف و افسردگی
• داروهایی برای متوقف کردن برگشت علائم
• درمان های روان شناختی (گفتار درمانی ها).

در برخی از شرایط، درمان تشنج برقی (ECT) می تواند توصیه شود.

شما و تیم مراقبتتان با یکدیگر همکاری خواهید کرد تا یک روش درمانی پیدا کنید که بیشترین کارایی را در مورد شما دارند.

اکثر افراد دارای اختلال دوقطبی به منظور کنترل کردن علائم موجود، به دارو نیاز خواهند داشت.

روش های درمان روان شناختی می توانند به شما کمک کنند تا با افسردگی مقابله کنید، همراه با اختلال دوقطبی دارای یک زندگی مناسبی باشید و استرس خودتان را کنترل کنید (که می تواند منجر به از بین رفتن شیدایی شود).

روش درمان شیدایی

در صورتی که دچار شیدایی باشید، به مراقبت فوری از طرف یک پزشک نیاز خواهید داشت – حتی در صورتی که احساس مناسبی داشته باشید.

شما به دارو نیاز خواهید داشت و باید به بیمارستان مراجعه کنید. شیدایی شدید یک مورد اوژانسی بالینی می باشد.

روش های درمان شیدایی عبارتند از:

• آرام بخش های کوتاه مدت برای آرام تر کردن شما در حین وخیم تر شدن علائم.
• داروهای آرام بخش مربوط به روان پریشی، همانند آرپیپرازول، آسنپاین، هالوپریدول، اولانزاپین، کوئتیپاین، ریسپریدون و زیپراسیدون[۷].
• داروهای تثبیت کننده وضعیت روانی، همانند لیتیوم، سدیم ولپروت و کربامازپین[۸].

همچنین این روش های درمانی می توانند در رابطه با شیدایی خفیف هم مورد استفاده قرار بگیرند.

در برخی مواقع از ECT به منظور درمان شیدایی شدید استفاده می شود. این یک روش درمان ایمن و موثری می باشد..

مشاورکو : مرکز مشاوره روانشناسی و روانپزشکی آنلاین

• روانشناسی فردی به منظور شناخت هر چه بیشتر فرد و شخصیت شناسی و خودشناسی به منظور درمان اختلالات
• راه های درمانی افسردگی  در دوره نوجوانی ، جوانی و میانسالی و افسردگی فصلی و دوره ای همچون دوره کنکور و زایمان و بارداری
• استرس و اضطراب ناشی از رفتارها و امتحانات و یا بروز مشکلات خانوادگی و اجتماعی و حتی شغلی
• درمان و تشخیص انواع وسواس نظری و علمی و روش های درمان آن پیش از بروز مشکل در خانواده و یا انزوا فردی
• روش های نوین درمانی بیماری دوقطبی در روان پزشکی و روان شناسی با رویکردهای مختلف درمانی بدون دارو و دارو درمانی به منظور درمان اسکیزوفرنی
• درمان ترس و فوبیا از جمعیت، جامعه گریزی، حیوانات ، ترس از ازتفاع ، فوبیا اجتماعی ، فوبیا محیط محصور و غیره
• رفع اختلال ارتباطی و رفتاری بین خانواده و نوجوان و یا ارتباطی فرد با اجتماعی با هیپنوتراپی و روان درمانی تخصصی

نویسنده: “مشاور کو”
تمامی حقوق برای “مشاورکو” : مرکز مشاوره روانشناسی و روانپزشکی آنلاین محفوظ بوده و هرگونه کپی برداری از محتوای انجمن پیگرد قانونی دارد و استفاده با ذکر نام منبع و لینک سایت بلامانع است.

---

پینوشت

[۱] electroconvulsive therapy

[۲] Mania

[۳] Hypomania

[۴] Bipolar depression

[۵] Manic depression

[۶] headspace

[۷] aripiprazole, asenapine, haloperidol, olanzapine, quetiapine, risperidone and ziprasidone

[۸] lithium, sodium valproate and carbamazepine

مطالب مرتبط